سوگنامه..
یارب..
غم نوشت:
چقدر سر زدیم به "رنگ آه" به امید شنیدن خبر خوش بهبودی بانـــــو .. اما...
با خبر شدم (همسر ” یک پسر شیمیایی") ... هفته پیش از این دنیا پر کشیده است... چقدر غم در دلم نشست...
چقدر باید صبر اندوخت برای چینین مصیبتهایی که ناگاه میرسند.. و بی امان میبرند ... همه زندگی ات را!
و چقدر بانو بودن سخت بود...
و چقدر بی بانو بودن سخت خواهد بود..
نمک میپاشم به این زخم؟!
شاید.. مگر اشک شور نیست؟!
این روزها آه ها بوی زینب میدهد..
بی بی ... به تو میسپاریم دل و تن پر دردی را که این روزها داغدار بانوست.
میوه ممتوعه پذیرای پیامهای تسلیت شماست
2:56 صبح ; دوشنبه 89/10/6
نظرات ()